Katarzyna i Paweł

Pewnego dnia po fali długich i wyczerpujących dyżurów, zadzwoniła do mnie koleżanka z propozycją rejsu po Odrze. 

Oczywiście zgodziłam się i razem wyruszyłyśmy na podbój Wrocławia. Podczas rejsu okazało się, że jeden z marynarzy jest kuzynem właśnie tej koleżanki. Po chwili podszedł do nas i zaczęliśmy rozmawiać. Dzieci koleżanki poprosiły wujka o wspólne zdjęcie z kapitanem statku. Nie minęło 10 minut, a dobiliśmy do przystani i przyszedł kapitan -  dobrze zbudowany w okularach i mundurze. Od razu mój wzrok skierowałam na jego dłoń, by sprawdzić czy ma obrączkę. Na szczęście jej nie miał!

Dzieci zakręciły nami tak, że finalnie na zdjęciu byłam ja z kapitanem. Wieczorem otrzymałam wiadomość od koleżanki "No kochana, wpadłaś w oko kapitanowi”. Nie mogłam w to uwierzyć! Następnego dnia otrzymałam od niego zaproszenie do znajomych na popularnym portalu społecznościowym, a wieczorem widzieliśmy się już na kawie. Były zwierzenia, historie naszego życia... Było tak jakbyśmy się znali całe życie! Te same upodobania, gust i podejście do życia. Po spotkaniu Paweł postanowił odwieźć mnie do domu. Wysiadając z auta pocałował mnie w rękę i podziękował. Pomyślałam "nie wierzę, że tacy mężczyźni jeszcze istnieją!”. Zaimponował mi swoim zachowaniem- zero pocałunku w usta, zero nacisku na cokolwiek, tylko piękny pocałunek w dłoń i podziękowanie.

Prawdziwy gentelmen! Każde kolejne spotkanie z Pawłem było magiczne i jedyne w swoim rodzaju. W czerwcu zaplanowaliśmy wspólny urlop. Pod koniec lipca będąc na wakacjach obudziłam się koło mojego mężczyzny zauważyłam, że intensywnie patrzy mi w oczy i dotyka mojej dłoni. Cały dzień dziwnie się zachowywał i był strasznie zamyślony.

Tego samego dnia wykonał gest, który już na zawszę będę miała w swojej pamięci. Zobaczyłam klęczącego Pawła z pierścionkiem w ręku, czerwone słodkie wino w coolerze wypełnionym lodem i dwa kieliszki do wina. W tej magicznej chwili wypowiedział wyjątkowe słowa "Kochanie, jesteś sensem mojego życia, kobietą bez której mój  świat nie będzie istniał, jedyną miłością na zawsze, taką Cię poznałem i taką chcę mieć żonę, zgodzisz się nią zostać?" Szok! Chwila bez oddechu, łzy szczęścia, wokół było pełno ludzi bijących brawo.... Bajka!

Oczywiście odpowiedziałam TAK. Nie mogłam uwierzyć! Paweł to mężczyzna mojego życia, mój przyjaciel, mój kumpel, moje oparcie, moje szczęście, mój uśmiech, moje łzy szczęścia…

Moja miłość na całe życie!