Pierścionki zaręczynowe
Pierścionki zaręczynowe to wyznanie miłości i obietnica przyszłego małżeństwa. Romantyczny moment, gdy mężczyzna oświadcza się swojej ukochanej to jedna z najpiękniejszych chwil w życiu, w której magia unosi się w powietrzu. Tak było niemal od zawsze, ponieważ tradycja wręczania pierścionków zaręczynowych sięga tysięcy lat. Dziś inspirujemy się tą fascynującą historią, dopełniając zwyczaje unikalnym wzornictwem.
Każdy pierścionek zaręczynowy to historia spełnionej miłości
Pierścionki zaręczynowe - historia
Czy wiesz, że historia pierścionków zaręczynowych sięga tysięcy lat?
Przenieśmy się na chwilę do Krainy Faraonów, gdzie niemal od początku istnienia Starego Państwa panował zwyczaj nakładania na palce pierścieni zaręczynowych. Wielu historyków uważa, że to właśnie Egipcjanom zawdzięczamy piękną tradycję wręczania pierścionków zaręczynowych ukochanej, jako symbol miłości oraz obietnicy małżeństwa. Mieszkańcy Krainy Faraonów także nosili pierścionki zaręczynowe na serdecznym palcu, ponieważ wierzyli, że przechodzi przez niego krew prosto z serca.
Magia unosi się w powietrzu
Początkowo Egipcjanie wykonywali je z roślinności rosnącej wzdłuż brzegów Nilu lub metalowego drucika. Dopiero w późniejszym okresie zaczęto używać bardziej szlachetnych materiałów, takich jak kość słoniowa, brąz czy złoto. Co bardzo ciekawe, okrągły kształt pierścionka zaręczynowego nie był przypadkowy - symbol okręgu już wtedy kojarzony był z miłością i nieskończonością.
Pierścionki zaręczynowe w starożytnym Rzymie
Znad Nilu przenieśmy się do dumnego imperium rzymskiego, które w czasach swojej świetności rozciągało się od Bliskiego Wschodu, aż po dzisiejszą Irlandię. Mniej zamożni mieszkańcy starożytnego Rzymu obdarowywali swe wybranki pierścieniami wykonanymi z metalu. Bogaci kupcy, patrycjusze oraz członkowie rodziny cesarza wręczali swym przyszłym żonom pierścionki zaręczynowe ze srebra i złota – gładkie lub grawerowane i bardzo często ozdobione szlachetnymi kamieniami.
Co ciekawe, zdarzało się, że kobiety otrzymywały dwa pierścionki zaręczynowe – jeden wykonany z żelaza, który mogły nosić na co dzień oraz drugi – cenny, zakładany tylko podczas przyjmowania gości, składania wizyt, czy innych uroczystości. Oczywiście nie dotyczyło to bogatych Rzymianek, dla których każda chwila była specjalną okazją.
Pierścionki zaręczynowe – od średniowiecza po XIX wiek
W średniowieczu pierścionki zaręczynowe oznaczały, że niewiasta została przyobiecana już przyszłemu mężowi. W epoce przesądów chętnie ozdabiano pierścionki zaręczynowe szafirami, ponieważ wierzono, że jeśli kandydatka na żonę jest nieszczera lub niewierna, to kamień na pierścieniu zmieni kolor.
Prawdziwy rozkwit jubilerstwa przypada na XV wiek i epokę renesansu. Wtedy też oficjalną tradycję wręczania pierścionków zaręczynowych zapoczątkował książę Maksymilian, który w 1477 roku na wiedeńskim dworze podarował Marii Burgundzkiej pierścionek zaręczynowy z diamentami ułożonymi w kształt litery M.
Maria Burgundzka powiedziała "TAK"
W kolejnych stuleciach zwyczaj rozkwitł, a tradycja wręczania biżuterii ukochanej zyskała nowe formy. W XVI i XVII wieku pierścionki zaręczynowe bardzo często grawerowano. Na wewnętrznej stronie pierścionków zaczęły pojawiać się imiona, tytuły szlacheckie oraz miłosne wyznania. Co więcej, w XVIII wieku pierścionek zaręczynowy zaczął być kojarzony z diamentem, który symbolizuje wieczną i czystą miłość.
